عدالت و اجرای آن یکی از نیازهای اساسی و فطری انسان است که همواره
در طول تاریخ وجود آن بستری مناسب جهت توسعه جوامع انسانی فراهم کرده است.
نظریات
مربوط به عدالت به موازات گسترش و پیشرفت جامعه بشری تکامل یافته و دامنه
آن از نظریات ادیان و فلاسفه به تحقیقات تجربی کشیده شده است.
پس از
انقلاب صنعتی و مکانیزه شدن جوامع بشری، سازمانها چنان بر زندگی بشر سیطره
افکندهاند که هر انسان از لحظه تولد تا مرگ مستقیما وابسته به آنهاست و
امروزه زندگی، بدون وجود سازمانها قابل تصور نیست.
پس از سال ١۹۹۰ فصل
جدیدی از مطالعات تجربی پیرامون عدالت سازمانی آغاز می‌شود که ما حصل آن
شناخت سه نوع عدالت یعنی عدالت توزیعی، عدالت رویه‌ای و عدالت تعاملی در
سازمانهاست.
پس از بررسی مشخص شد که عدالت سازمانی دارای سه بعد( عدالت توزیعی، عدالت رویه‌ای و عدالت مراوده ای) است.
نتایج
تحقیق نشان داد که ادراکات کارکنان نسبت به میزان رعایت عدالت توزیعی و
رویه‌ای در این سازمان بر عملکرد آنان تاثیر داشته، اما ارتباط چندان قوی
بین ادراکات کارکنان از میزان رعایت عدالت مراوده‌ای و عملکرد کارکنان در
این سازمان پیدا نشدمفهوم عدالت سازمانی به قضاوت‌های فردی یا جمعی درمورد عدالت یا مسایل اخلاقی برمی‌گردد.
عادلانه بودن یا نبودن یک رویداد، تا اندازه‌ای به باورهای افراد بستگی دارد.
این رویکرد توصیفی بیشتر روی باورها و درک افراد از عدالت تاکید دارد و به اینکه چه چیزی واقعا عادلانه است کاری ندارد.
این
دیدگاه تجربی، چارچوب‌های اصلی رویکرد اندیشمندانی را که می‌خواهند با
استفاده از تحلیل منطقی ثابت کنند چه چیزی بهطور عینی درست یا غلط است کامل
می‌کند
منبع : عدالت سازمانی